Хипократова заклетва

У часу када ступам међу чланове љекарске професије свечано обећавам да ћу свој живот ставити у службу хуманости. Према учитељима сачуваћу дужно поштовање. Своје звање вршићу савјесно и достојанствено. Најважнија брига ће ми бити здравље мога пацијента. Поштоваћу тајне онога ко ми се повјери. Одржаћу свим својим силама част и племените традиције љекарског позива.

Моје колеге биће ми браћа. У вршењу дужности према болеснику неће на мене дјеловати никакви обзири вјере, националности, расе, политичке или класне припадности. Потпуно ћу поштовати људски живот од самог зачетка. Ни под претњом нећу допустити да се искористе моја медицинска знања супротно законима хуманости. Ово обећавам свечано, слободно, позивајући се на своју част.

Per Apollinem medicum et Aesculapius Hygiamque et Panaceam IURO, et deos deasque omnes testes cito, me pro viribus et iudicio meo hoc iusiurandum et hanc stipulationem plane observaturum. Victus rationem, quantum facultate et iudicio potero, aegris utilem praescribam eosque precibus adductus cuiquam medicamentum letale dabo, neque huius rei auctro ero. Pariter neque mulieri pessum subditicium ad fetum corrumpendum exhibebo, sed castam et ab omni scelere puram et vitam et artem meam perpetuo praestabo.

Neque vero calculo laborantes secabo, sed magistris eius artis peritis id munus concedam. In quamcumque autem domum ingressus ero, ad aegrotantium salutem ingrediar, alienus ab omni iniuria voluntaria et corruptela cum alia, tum praesertim in rebus veneriis, erga mulieres aeque ac viros, liberos item ac servos. Quae vero in vita hominum, sive medicinam faciens sevi privatus, vel videro vel audivero, quae in vulgus efferre non oporteat, ea arcana esse existimans silebo. Si igitur hoc iusiurandum religiose observavero, mihi liceat cum summa apud omnes existimatione perpetuo vita felicem agere et artis maximum fructum percipere. Quod si illud violavero et peieravero, contraria mihi contingant.